Eindelijk is er even een pauze in de oorlog tussen Israëli’s en Palestijnen. Even ademhalen te midden van zoveel geweld overal in de wereld. Maar vandaag geeft het ons even een moment van rust. Laat het toch stoppen, al dat geweld. Er is al zoveel geweld in de wereld, geweld zonder maat en zonder onderscheid, maar als een vicieuze cirkel zonder uitzicht.

Het gaat er heftig aan toe in deze dagen. Dagelijks worden we geconfronteerd met de ellende waarvan mensen het slachtoffer zijn. Opgesloten in schuilkelders, op de vlucht voor voortdurend geweld. Het mogelijk verlies van dierbaren is voor mensen in oorlogsgebieden een onophoudelijke bedreiging, die elke vorm van normaal leven onmogelijk maakt. Sommige mensen willen het niet meer horen of zien, al die angstaanjagende situaties. Want het houdt maar niet op. En het komt steeds dichterbij.

Ik betrap me soms op het feit dat ik grootse opvattingen verdedig over de inzet voor de minsten in onze samenleving. Maar tegelijk stel ik me de vraag: doe ik daar wel genoeg voor? Maak ik mij er in de praktijk niet te gemakkelijk van af? Ik meen dat het de beroemde filosoof Levinas was die daarover zei: “Ons hart opent zich gemakkelijk voor de armen en de daklozen. Onze portemonnee al moeilijker. En de deuren van ons huis het allermoeilijkst. Want dan wordt het tapijt vuil.” Een treffende verwoording van geloof zonder de werken of woorden zonder de daden of idealisme zonder de praktijk.

Het zijn dreigende woorden die we te horen krijgen. Zowel bij de profeet Jesaja als bij Matteus. Ze hebben het over een wijngaard. In de bijbel heeft de wijngaard een uitgesproken symbolische betekenis. De wijngaard is de plaats waar geliefden elkaar vinden, het is de plek waar mensen in vreugde  en warmte samen zijn.

Zo zullen de laatsten de eersten en de eersten de laatsten zijn. Vandaag komen we samen in de symbolische schaduw van een vruchtbare wijngaard, waar een genadige landeigenaar ons diepgaande lessen geeft over Gods koninkrijk en Zijn grenzeloze genade. Maar telkens als ik over deze gelijkenis nadenk, merk ik dat ik me zorgen maak over de vermeende oneerlijkheid van de acties van de landeigenaar. Ik vermoed dat velen van jullie dit gevoel delen. Laten we ons, ondanks onze mogelijke teleurstelling, verdiepen in de symboliek van de "arbeiders in de wijngaard" en proberen doorheen de levendige beeldspraak de diepe belichaming van Gods grenzeloze vrijgevigheid te begrijpen.

Lees meer...

We horen iedere week een evangelieverhaal. Meestal zijn we ons weinig bewust dat elke evangelist verhalen neerschreef ten gebruike van zijn eigen christelijke gemeenschap. Opdat ze – zoals ook hier iedere zondag gebeurt – voorgelezen zouden worden in de zondagse eucharistie, tijdens de woorddienst van de wekelijkse mis. Met hun verhalen wilden de evangelisten enthousiast en gelovig vertellen over Jezus. 0ver wie hij was. Over wat hij gezegd en gedaan had. Over wat er uiteindelijk met hem gebeurd was. Vandaag gaat het evangelie precies over die vraag: wie is die Jezus toch?

Toen ik een jaar of tien geleden in een Indiaas dorp woonde, betekende onweer maar één ding: stroomuitval. De elektriciteit viel dan uit, waardoor het dorp in een angstaanjagende duisternis achterbleef. Ik herinner me die uren nog levendig - een dans van bliksemschichten die angst op gezichten fotografeerde. Elke beweging in mijn eigen huis werd een gewaagd avontuur. Van kamer naar kamer gaan, vooral de verraderlijke tocht naar de badkamer, voelde alsof ik me op een slagveld in oorlogstijd begaf. Mijn bewegingen waren berekend voorzichtig, de angst voelbaar. Ik vertrouwde erop dat mijn ouders de moed zouden opbrengen om te bewegen. 

Lees meer...

Lees meer...

Vanaf het prille begin van het christendom tot op vandaag hebben zovele generaties van christenen, overal ter wereld, geprobeerd om de merkwaardige parabel van Jezus over het onkruid tussen de tarwe te begrijpen en in hun leven toe te passen. Ook wij, die Jezus willen navolgen, worden opgeroepen dat te doen.

Is het je opgevallen dat – vanuit het oogpunt van winstgevendheid – er geen slechtere investeerder is dan de zaaier in dit Evangelie ! Hij maakt geen onderscheid tussen akkers ! Hij zaait naar alle windstreken, zonder te letten op het mogelijke resultaat, zonder na te denken over het kiezen van de beste, meest winstgevende, meest vruchtbare grond ! Hij gooit graan overal rond, zonder bang te zijn het te verspillen. Is dat niet Gods houding tegenover ons ? Jezus, gezonden door de Vader, kwam in de wereld om zijn woord te zaaien. En hij zaait het overalomdat hij wil dat dit woord elk hart bereikt.